H ζωή είναι δώρο. Σαν ένα σπιτικό ηδύποτο σε ακριβό σκαλιστό ποτηράκι, γεμάτο γεύσεις

Δευτέρα 22 Μαΐου 2017

"Political Correct" (Διήγημα, Μέρος 4ο)


(Πολιτικό Θρίλερ)


Περίληψη Προηγουμένων:
Ο Ανδρέας Χρονάκης, Υπουργός Δημόσιας Ασφάλειας στην ριζοσπαστική αριστερή Κυβέρνηση της χώρας, επισκέπτεται ιδιωτικά μια νύχτα, τον 79χρονο Κομμουνιστή φίλο του Αργύρη Πατεμτζή. Τους δύο άντρες δένει μια βαθιά ανθρώπινη σχέση από το ζοφερό παρελθόν της εξορίας στο Παρθένι της Λέρου στην περίοδο της χούντας, όπου ως κρατούμενος ο Αργύρης γνωρίστηκε με τον τότε νεαρό γιατρό των φυλακών.
Η συνάντησή τους, τους οδηγεί σε έναν απόμακρο νυχτερινό περίπατο στην παραλία του Σχοινιά.
Εκεί ο Ανδρέας, ως υπουργός, εκμυστηρεύεται στον παλιό και έμπειρο φίλο του ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν τη σύλληψη των εγκεφάλων μιας συνωμοτικής ομάδας που εξοπλίζει και καθοδηγει επίδοξους τρομοκράτες για ένα πρώτο χτύπημα στη χώρα. Οι εγκέφαλοι αυτοί καθοδηγούνται άμεσα από υψηλές μυστικές υπηρεσίες γνωστών χωρών που εμφανίζονται ως τιμητές στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Ο Υπουργός θέλει να μοιραστεί το τεράστιο άγχος του με έναν παλιό και έμπειρο αγωνιστή έστω και αν αυτός δεν συμμερίζεται την πολιτική του διαδρομή. Ο Αργύρης, προειδοποιεί τον φίλο του ότι οι "δικοί του" πολιτικά άνθρωποι είναι επίφοβοι.
Ο Ανδρέας ενημερώνει στο άφωνο Υπουργικό Συμβούλιο για τις αποκαλύψεις του έχοντας το "πράσινο" φως από τον Πρωθυπουργό να προχωρήσει. 
Το βράδυ προσκαλείται σε ένα Διεθνές συνέδριο ΜΗ.ΚΥ.Ο. από τον πρωθυπουργό για να δοθεί η τελική οδηγία. Μετά την "πύρινη" ομιλία του πρωθυπουργού, συναντιέται σε μια σουίτα του ξενοδοχείου με  τον Στηβ Γρκέϋμαν, πρόεδρο ενός ξένου think tank, παρόντος του πρωθυπουργού, για μια επαφή γνωριμίας.
Εκεί θα νιώσει τον κόσμο να γκρεμίζεται γύρω του καθώς ο επισκέπτης τους, με περισσή θρασύτητα, έμεσα αξιώνει την παύση κάθε είδους ενόχλησης σε διάφορα στελέχη τους από τις υπηρεσίες του Υπουργείου απειλώντας άμεσα τον ίδιο τον Υπουργό και την κυβέρνηση για πολιτικές συνέπειες. Το πλήγμα για τον Υπουργό θα είναι ισχυρότερο καθώς διαπιστώνει με τρόμο ότι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός γίνεται όχημα για να περάσουν αυτές οι πίεσεις στη πράξη. Στο μεταξύ ο Νικηφόρος Φράγκος με το κλιμάκιό του είναι έτοιμο να συλλάβει τους οργανωτές προσδοκώντας το τελικό "οκ" από τον Υπουργό καθώς ο χρόνος στενεύει δραματικά.



***********************************************************




-Άκυρο κ. Φράγκου...! ανακαλούνται όλες οι εντολές...!
-....................
-Άκυρο κ. Φράγκου, υπάρχουν νεώτερες εξελίξεις.
-Ελήφθη κ. Υπουργέ, καλώς.
-Σε δύο ώρες σας περιμένω στο γραφείο μου, άμεση ανάγκη.
Η Φωνή του σχεδόν κατέρρευσε με το κλείσιμο της τηλεφωνικής συνομιλίας. Στο θολό ήδη βλέμμα του φάνταξε αχνό το έντονα εκφραστικό πρόσωπο του Ταξιάρχη του οποίου η φωνή τον επανέφερε στην πραγματικότητα. Είχε πλέον φτάσει στο μπαρ της αίθουσας αναμονής.
-Ανδρέα, για όνομα του Θεού, τι συμβαίνει ; άκουσε τη φωνή του συνεργάτη του.
-Πάμε να φύγουμε σε παρακαλώ, όχι εδώ, πάμε.
-Μα.... είσαι σαν πεθαμένος.
-Πάμε...!
Ο Ταξιάρχης κάλεσε στο υπηρεσιακό τηλέφωνο την συνοδεία τους για το αυτοκίνητο. Σε λίγα λεπτά είχαν επιβιβαστεί και ξεκινούσαν
-Στο Υπουργείο σε παρακαλώ, ακούστηκε η φωνή του Ανδρέα στον οδηγό.
Δεν είπαν τίποτα στη διαδρομή. Ένα χρονικό διάστημα παγωμένο στη σιωπή. Σε μια σιωπή που έμοιαζε λίγο πριν τη μεγάλη έκρηξη. Ο Ταξιάρχης πότε-πότε έριχνε λοξές ματιές στον Ανδρέα συναισθανόμενος ότι κάτι σημαντικό συνέβαινε που τον είχε ταράξει. Έφτασαν στο Υπουργείο και ανέβηκαν στο γραφείο. Οι πόρτες κλείστηκαν, οι οδηγίες να μην τους ενοχλήσει κανείς δόθηκαν με σαφήνεια. Μόνο η Δέσποινα κατέφτασε στο γραφείο και βλέποντας την κατάσταση του Ανδρέα ρώτησε
-Συμβαίνει κάτι κ. Υπουργέ ;
-Εδώ είσαι Δέσποινα ; έπρεπε να ήσουνα σπίτι σου. Μπορείς να φύγεις, δεν θα σε χρειαστώ. Μόνο σε παρακαλώ αύριο θα σε περιμένω λίγο νωρίτερα κατά τις επτά, θα έχουμε μια δύσκολη μέρα.
-Φυσικά κ. Υπουργέ, αν με χρειαστείτε κάτι επειγόντως μην διστάσετε.
-Σε ευχαριστώ πολύ, καλό σου βράδυ.
Έμειναν μόνοι στο γραφείο με τον Ταξιάρχη. Την σιωπή έσπασε το αγωνιώδες ερώτημά του.
-Σε ακούω, τι συμβαίνει ;
Ο Ανδρέας χαμογέλασε πικρά. Απάντησε, με το βλέμμα του απέναντι στους μεγάλους υαλοπίνακες των παραθύρων. Έξω τα φώτα της Πόλης λαμπύριζαν σαν αμέτρητα αστέρια σε σχηματισμούς
-"Πρόσεχε τους δικούς σου...."
-Ανδρέα τι λες ; είσαι καλά ;
-Αμ είχε δίκιο ο παλιόγερος...! τραγικά δίκιο...!
-Μπορείς να μου εξηγήσεις σε παρακαλώ ; επέμεινε ο Ταξιάρχης.
Ο Ανδρέας, επιστρατεύοντας κάθε ίχνος της αυτοσυγκέντρωσής του, άρχισε να ενημερώνει τον συνεργάτη του για όλες τις τελευταίες εξελίξεις. Για την συνάντησή του με τον Πρωθυπουργό στη σουίτα. Για τον κυνικό Στηβ Γκρέϋμαν, για την εντολή του στον Φράγκο, για όλα. Ο Ταξιάρχης τον άκουγε εμβρόντητος γυρεύοντας να βάλει σε τάξη τις δικές του σκέψεις και να διαμορφώσει μια εικόνα της κατάστασης.
-Γιατί ανακάλεσες την εντολή Ανδρέα ;
-Είχα άλλα περιθώρια ;
-Ήταν επιλογή σου ;
-Ήταν στήσιμο Ταξιάρχη. Μιλάμε για συλλήψεις ξένων υπηκόων, στελέχη μυστικών υπηρεσιών με διάφορες ιδιότητες, ακόμα και σαν μέλη σε Μη Κυβερνητικές οργανώσεις.
-Καταλαβαίνεις τι ματαίωσες Ανδρέα ;
-Θα πηγαίναμε σε κρίση διακρατική Ταξιάρχη, το πράγμα ξέφευγε, με ποια κάλυψη ;
-Έτσι κι αλλιώς σε τέτοια κρίση θα πήγαινες, δεν το είχες αντιληφθεί ;
-Ναι αλλά με μια Κυβέρνηση συγκροτημένη, στοιχισμένη. Μας άδειασε δεν το καταλαβαίνεις ;
-Μάλιστα, και τι κάνουμε τώρα ;
-Σε λίγο έρχεται εδώ ο Φράγκος, θα του δώσω εντολή να πιάσει τους "μικρούς", τουλάχιστον να σώσουμε ότι μπορέσουμε.
Ο Νικηφόρος Φράγκος ήταν ακριβής στο ραντεβού του. Σε δύο ώρες βρισκόταν στο γραφείο του Υπουργού. Μαζεύτηκαν και ξεκίνησαν την ανασκόπηση της κατάστασης. Πρώτος μίλησε ο Ανδρέας
-Τι έγινε τελικά κ. Φράγκο ;
-εσείς θα μου πείτε κ. Υπουργέ, τι άλλαξε ; ρώτησε με αγωνία εκείνος.
-Θα σου πω, πες μου τι έγινε με την ομάδα των "μεγάλων".
-Τι να γίνει κ. Υπουργέ, έφυγαν σαν "κύριοι" αεροπορικά και αντιλαμβάνεστε ότι δεν πρόκειται και να τους ξαναδούμε τουλάχιστον για πολύ καιρό.
Ο Ανδρέας ξεφύσηξε με δυσφορία. Έσφιξε τις γροθιές του. Ένιωθε νικημένος, σαν θηρίο στο κλουβί, συμβιβασμένος. Η φωνή του σαραντάχρονου αξιωματικού τον επανέφερε στην κουβέντα.
-Τι έγινε κ. Υπουργέ ;
Ο Ανδρέας πήρε μια βαθιά ανάσα και προσπάθησε να συγκροτήσει την απάντησή του όσο μπορούσε πιο πειστική.
-Άλλαξαν κάποια πράγματα σε κεντρικό επίπεδο κ. Φράγκο. Σε επίπεδο διακρατικών παρεμβάσεων. Δεχτήκαμε πιέσεις, οι ισορροπίες είναι λεπτές και νιώσαμε ότι δεν είχαμε διπλωματική κάλυψη από πουθενά.
Ο Φράγκος έδειξε να δυσφορεί και να προβληματίζεται, ο Ανδρέας τον ρώτησε
-Πες μου τι σκέφτεσαι ;
-κ. Υπουργέ, κάναμε μια πολύ καλή δουλειά εδώ και καιρό. Θα τινάζαμε τα σχέδιά τους στον αέρα. Τους είχαμε στο χέρι με ακράδαντα στοιχεία. Τώρα δεν ξέρω...
-κ. Φράγκο, θέλω ολόψυχα να σε ευχαριστήσω και σένα που ηγήθηκες στο κλιμάκιο αυτό και όλους όσους δούλεψαν μαζί σου. Ας πούμε ότι κάναμε μια υπαναχώρηση. Προχώρα με τους "μικρούς", τους έχεις στο χέρι ;
-Λογικά θα τους έχουν ενημερώσει, δεν θα είναι χρήσιμο για αυτούς να πέσουν στα χέρια μας. Όσο κι αν έχουν φροντίσει για στεγανά να μην μάθουν οι εκτελεστές ποιοι κινούν τα νήματα, δεν θα ρισκάρουν να τους αφήσουν, θα τους αποσύρουν. Θέλω λίγο χρόνο να σας ενημερώσω.
-Τον έχεις, θα μείνουμε εδώ όλη τη νύχτα, έχεις την εντολή μου να προχωρήσεις σε συλλήψεις, ότι έχεις, ότι προλάβεις.
-κ. Υπουργέ....
-Ναι κ. Φράγκο...
Ο Αξιωματικός τον κοίταξε με ένα συναίσθημα ανάμικτο με απογοήτευση και επιφύλαξη.
-Κρίμα κ. Υπουργέ..
-Προχώρα σε παρακαλώ, πήγαινε κάνε τις ενέργειές σου, σε περιμένω. Δεν έχουμε χρόνο.
Ο Φράγκος έφυγε. Μια παγερή σιωπή έπεσε στο γραφείο του Υπουργού. Οι δύο άντρες ήταν όρθιοι με το βλέμμα ανέκφραστο στο κενό. Τη σιωπή έσπασε το ερώτημα του Ταξιάρχη
-Γιατί δεν του είπες την αλήθεια Ανδρέα ; γιατί τα κάλυψες ;
-Ποια αλήθεια να του πω ; είναι άριστος επαγγελματίας και εξαίρετος άνθρωπος. Έδωσε τον καλύτερο εαυτό του στην υπόθεση αυτή και αυτός και οι άνθρωποί του. Και να έρθω να του πω Ταξιάρχη τι ; ότι ο Πρωθυπουργός μας πούλησε ; ότι συμβιβάστηκε στις εντολές των ξένων κέντρων ; ότι δείλιασε ; ε; και πως θα το πάρει Ταξιάρχη ; τι θα του μείνει να πιστεύει ; το σκέφτηκες αυτό ;
Συνέχισε τον μονόλογό του με πάθος
-Εμείς Ταξιάρχη είμαστε περαστικοί από εδώ. Κληθήκαμε και υπηρετήσαμε μια υπόθεση. Εκείνος είναι η ζωή του, η δουλειά του, η καριέρα του. Τι θέλεις λοιπόν ; να του πούμε ότι όλα είναι σάπια ; ότι τα κούφια και πύρινα λόγια πάνε στο βρόντο στην πρώτη πίεση ; γιατί να γκρεμίσουμε τον κόσμο τους Ταξιάρχη ; για να πάνε μετά στη συναλλαγή ;
-Έχουν δικαίωμα στην αλήθεια Ανδρέα...!
-Στην αλήθεια... τον άκουσες τον άλλο στο συνέδριο ; άκουσες το λόγο του ; ένα πύρινο κήρυγμα κατά της διαπλοκής, κατά της καταπίεσης. Ένα κήρυγμα ριζοσπαστισμού για έναν άλλον κόσμο του οποίου στην αμέσως επόμενη συνάντηση γίνεται πραματευτής του, έμποράς του...! άσε λοιπόν αυτόν τον ξεφτιλισμό να τον λουστούμε όλον εμείς οι πολιτικοί του ακόλουθοι. Δεν μας φταίνε σε τίποτα κάποιοι κρατικοί λειτουργοί με συνείδηση και επαγγελματισμό. Ίσως τους χρειαστούμε, τουλάχιστον να τους έχουμε.
Στις δύο ώρες επάνω, ο Νικηφόρος Φράγκος ήταν μπροστά τους, αυτή τη φορά πιο αποφασιστικός, πιο δυναμικός. Τους έδωσε αμέσως την αναφορά του:
-Κινηθήκαμε αστραπιαία, άλλωστε ήμασταν στο κατόπι τους. Προλάβαμε τέσσερις από αυτούς. Όλοι στην Αθήνα. Είναι αλλοδαποί με νόμιμη είσοδο στη χώρα, έγγραφα και ιδιότητες.
Ο Ανδρέας ένιωσε ένα κομμάτι της χαμένης του αυτοπεποίθησης να επανέρχεται.
-Μπράβο Φράγκο...! μπράβο σας. Να κρατηθούν με αυστηρούς κανόνες ασφαλείας και μυστικότητας κατά τα προβλεπόμενα. Το πρωί καλούμε τον τύπο και προχωράμε σε ανακοινώσεις.
Οι στιγμές γέμισαν ξανά με ένταση και οργάνωση. Ο Φράγκος έφυγε για τη συνέχεια και στο γραφείο έμειναν οι δυό τους και πάλι.
-Τι θα κάνεις Ανδρέα ;
-Το πρωί θα κάνουμε επίσημη ανακοίνωση για τις συλλήψεις.
-Τον μεγάλο θα τον ενημερώσεις ;
-Το πρωί πριν τις ανακοινώσεις. Ξημερώνει Τρίτη, την Πέμπτη λέω να καλέσω σε συνέντευξη τύπου.
-Στην οποία θα πεις τι.
-Θα μιλήσω για το θέμα αναλυτικά, για τη δράση των κύκλων, θα προσπαθήσω μήτε να ονομάσω αλλά μήτε να σκεπάσω. Θα αναφέρω τις πιέσεις γενικά. Κάτι να ταρακουνηθεί τέλος πάντων.
-Ανδρέα, έχεις δύσκολη ισορροπία να σκαρώσεις. Να ξέρεις ότι ακροβατείς. Πρέπει οι αναφορές σου να μην είναι αερολογία αλλά αν γίνεις σαφής τότε θα παίζεις με τη φωτιά. Πρέπει να έχεις λογαριάσει το όριο στο οποίο θα φτάσεις.
-Εντάξει έχουμε χρόνο. Άσε να δούμε τι ανταπόκριση θα έχει η ιστορία με τις συλλήψεις.

Οι ώρες ως το πρωί έμοιαζαν ατελείωτες. Το πρωινό τους βρήκε ξάγρυπνους αλλά μάχιμους. Το υπουργείο άρχιζε πάλι να παίρνει τη γνώριμη πολύβουη μορφή του. Οι υπηρεσίες ξεκινούσαν τη δουλειά τους. Η Δέσποινα έφτασε στο γραφείο. Την ενημέρωσαν περιεκτικά για τις εξελίξεις και το σχεδιασμό της μέρας. Κάλεσαν το γραφείο του Πρωθυπουργού. Ο Ανδρέας μίλησε μαζί του, τον ενημέρωσε για τις συλλήψεις και την ταυτότητα των συλληφθέντων καθώς είχε όλα τα πλήρη στοιχεία στη διάθεσή του. Ο Πρωθυπουργός ήταν προσεκτικός και στο ύφος του προειδοποιητικός
-κ. Χρονάκη, μετά τα όσα έγιναν στο Ξενοδοχείο, σας εφιστώ την προσοχή στον άκρως προσεκτικό χειρισμό της υπόθεσης. Να είστε προσεκτικός στο τι θα πείτε. Τι είδους αναφορές θα κάνετε. Δεν θέλω να εκτεθούν υπηρεσίες και κύκλοι σύμμαχων χωρών. Επίσης λάβετε υπόψη σας ότι δεν χρειάζεται να αναστατωθεί η κοινή γνώμη.
Αυτά και άλλα αρκετά ήταν στον εκτενέστατο διάλογο των δύο αντρών. Ο Ανδρέας ήξερε πλέον ότι περπατούσε στο δρόμο της "φωτιάς". Ήξερε ότι κάθε του βήμα ήταν στο μικροσκόπιο, σε μια ισορροπία του τρόμου. Η ...Διεθνής Τάξις που "εκπροσωπούσε" με περισσή θρασύτητα ο κ. Στηβ Γκρέϋμαν ήταν ήδη ενήμερη των συλλήψεων και ήδη είχε βάλει μπροστά το πλάνο αντίδρασής της. Κάτι που του το υπενθύμισε με εύλογο τρόπο ο συνεργάτης και φίλος του, ο Ταξιάρχης Αρχοντάκης
-Μην ξεχνάς Ανδρέα ότι δεν είσαι παρά ένας γιατρός...! ένας απλός πολιτικός που βασίζεσαι μονάχα στο πολιτικό σου κριτήριο και στα συναισθήματά σου. Απέναντί σου έχεις αδίστακτους επαγγελματίες, οργανωμένες υπηρεσίες που δρουν παντού. Που έχουν το σχέδιό τους. Μην είσαι αφελής να πιστεύεις ότι στα σχέδιά τους δεν περιλαμβάνεται και η αντιμετώπιση μιας στραβής όπως τους βρήκε αυτήν την ώρα.
Όμως πλέον ο Ανδρέας είχε "διαβεί τον ποταμό". Ένιωθε το βάρος του πρώτου του συμβιβασμού ασήκωτο. Ασφυκτιούσε κάτω από το σοκ της απογοήτευσης και του αδειάσματος του κόσμου και των ελπίδων του. Δεν παρίστανε τον ήρωα αλλά δεν ήθελε να δηλώσει έτοιμος για κάθε είδους ξεπούλημα.
Είχαν ήδη ενημερώσει τους συντάκτες του Υπουργείου για τις 10 π.μ. στην αίθουσα ανακοινώσεων. Από τις 9 το πρωί όλα τα ανώτερα στελέχη του Υπουργείου ήταν σε σύσκεψη για να ενημερωθούν για τα γεγονότα της νύχτας. Ένας ολάκερος κόσμος πλέον είχε "πάρει φωτιά". Τα Μέσα ενημέρωσης είχαν ήδη ενημερωθεί ότι ο Υπουργός ασφαλείας θα προχωρούσε σε σημαντικές ανακοινώσεις μέσα στην επόμενη ώρα. Τα δελτία ειδήσεων κελαηδούσαν. Εκτιμήσεις έδιναν και έπαιρναν. Γραφεία υπηρεσιών αναμετέδιδαν. Ξένες Πρεσβείες είχαν τεθεί σε αναμονή, διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία προετοίμαζαν τους ρεπόρτερ τους.
Στην ατμόσφαιρα αυτή κανείς δεν πρόλαβε να αντιληφθεί για πότε πέρασε ο χρόνος. Για πότε οι πολιτικοί συντάκτες του Υπουργείου ήταν ήδη στις θέσεις τους και αδημονούσαν. Για πότε τα φλας, τα μαγνητόφωνα, οι κάμερες, είχαν τεθεί σε λειτουργία, για πότε τα κάθε είδους "αυτιά" περίμεναν ορθάνοιχτα για τις πρώτες ειδήσεις.
Ο Ανδρέας Χρονάκης με δύο ανώτατα πολιτικά στελέχη του Υπουργείου πήρε τη θέση του στην αίθουσα τύπου και ξεκίνησε. Οι σφυγμοί της καρδιάς του είχαν πάρει πια τη μορφή εμβόλου ατμομηχανής.
-Αγαπητοί Κύριοι και Κυρίες, σας κάλεσα εδώ για να σας ανακοινώσω τα εξής:
.....................................
Ενημέρωσε τους αδημονούντες συντάκτες για τις συλλήψεις των τεσσάρων προσώπων την περασμένη νύχτα. Τους ανέφερε ότι τα πρόσωπα αυτά ενέχονται στην συγκρότηση ομάδας για ένα πρώτο περιορισμένο τρομοκρατικό χτύπημα στην πόλη με προφανείς σκοπούς την ανοιχτή προβοκάτσια της κυβέρνησης σε θέματα προσφυγικής κρίσης και πρόκληση τρόμου και αναταραχής στην κοινωνία. Τους μίλησε για την επαγγελματική δουλειά των κρατικών υπηρεσιών στην παρακολούθησή τους, με ακράδαντα στοιχεία. Έκανε μια πρώτη γενικόλογη αναφορά για εμπλοκή και άλλων στοιχείων, παραμέτρων, προσώπων και υπηρεσιών στον σχεδιασμό και στην καθοδήγηση αυτής της ιστορίας. Μίλησε και ανέφερε για παρασκήνιο. Άφησε σαφή υπονοούμενα για πιέσεις και προσπάθεια ξένων κέντρων να καλύψουν την υπόθεση και παρέπεμψε για την Πέμπτη αργά το μεσημέρι σε ανοιχτή συνέντευξη τύπου.
Οι άμεσοι χρονογράφοι αυτής της ιστορίας θα έχουν να λένε ότι το σοκ της ανακοίνωσης μεταδόθηκε σαν αστραπή σε ολάκερη τη χώρα, σε κάθε χώρο, σε κάθε σπίτι, σε κάθε πεδίο πολιτικής δράσης. Οι υπολογιστές πήραν "φωτιά", τα ειδησεογραφικά sites, τα πρακτορεία τύπου, τα γραφεία των εφημερίδων, τα ραδιόφωνα και οι τηλεοπτικοί σταθμοί με έκτακτες εκπομπές κάλυπταν τις εξελίξεις.
Ένα ηλεκτρικό σοκ διαπερνούσε το πρωινό εκείνης της μέρας όλη την επικράτεια.
..............................................
Ο Αργύρης Πατεμζτής, μόλις είχε γυρίσει από τον πρωινό του περίπατο. Είχε φτιάξει τον καφέ του, είχε πάρει την εφημερίδα του και άνοιξε το ραδιόφωνο, όπως το συνήθιζε σχεδόν κάθε μέρα για να γεμίσει λίγο τη σιωπή που κυριαρχούσε στο σπιτικό του.
Μόλις είχε γευτεί την πρώτη ρουφηξιά από τον βαρύ γλυκό του σαν έφτασαν στα αυτιά του οι "ριπές" των εκφωνητών του ραδιοφώνου για τα γεγονότα.
-Μάλιστα...! ακούστηκε η φωνή του.
-Ήρθε λοιπόν η ώρα σου γιατρέ μου...! μονολόγησε προσπαθώντας να σταχυολογήσει τις ειδήσεις που άκουγε.
-Ήρθε λοιπόν η ώρα να αναμετρηθείς και εσύ με την πραγματικότητα φίλε μου. Να δώσεις τη δική σου προσωπική μάχη. Να δοκιμάσουμε και εμείς τα όρια της κυβέρνησής σου.
Ήθελε πολύ να μπορούσε να τον έχει απέναντί του αυτές τις στιγμές. Να μπορούσε να του πει δυό λόγια. Όχι σαν πολιτική κουβέντα αλλά σαν άνθρωπος. Σαν φίλος. Ήξερε, με το πολιτικό του ένστικτο και την πείρα του ότι ο φίλος του βάδιζε πια στο "μονοπάτι της φωτιάς".
Το "μπουλούκι" των ραδιοφωνικών πολιτικών αναλυτών άρχιζε να λέει το μακρύ του και το κοντό του για τα γεγονότα. Αναλύσεις επί αναλύσεων, εκτιμήσεις επί εκτιμήσεων. Δεν έβγαζε πουθενά όλο αυτό. Ο Αργύρης, χαμήλωσε την ένταση του ραδιοφώνου, πήρε τον καφέ και την εφημερίδα του παραμάσχαλα και βγήκε στην αυλή για να απολαύσει λίγο τις στιγμές του. Το αυτί του βέβαια σαν ευαίσθητος δέκτης είχε και κατά νου μπας και ακούσει κάτι διαφορετικό από την συνήθη πολυπραγμοσύνη των "αναλυτών" με τα μικρόφωνα.
Ο Γνωστός θόρυβος που παράγει πάντα κάθε τέτοια ειδησεογραφία κρατούσε για τα καλά όλες τις επόμενες ώρες. Που θα εύρισκαν άλλωστε τέτοιο "πεδίο δόξης λαμπρόν" τα μέσα ενημέρωσης να ανεβάσουν το κοινό τους και το θόρυβο γύρω τους. Ο Αργύρης ήξερε και χαμογελούσε κουνώντας το κεφάλι του χαρακτηριστικά.
.................................
Ο Ήχος του τηλεφώνου ακούστηκε διαπεραστικά. Το χέρι που σήκωσε το κινητό και απάντησε ανέφερε:
-ο κ. Στηβ Γκρέϋμαν σας ζητά.
Το χέρι με το γκρίζο κοστούμι πήρε το διαβαθμισμένο κωδικοποιημένο κινητό τηλέφωνο.
Η Φωνή του Στηβ Γκρέϋμαν ακούστηκε με σαφήνεια στην άλλη γραμμή:
"...Αντιλαμβάνεστε ότι οι αιχμές και οι σαφείς αναφορές στην σημερινή ανακοίνωση του Υπουργείου έχουν έναν μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας. Το πεδίο του μη ελέγχου δεν είναι αποδεκτό για μας. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα ειπωθεί εκεί. Σίγουρα αποτρέψαμε τις συλλήψεις κάποιων διαβαθμισμένων προσώπων μας αλλά οφείλουμε να διασφαλίσουμε αφενός το τι αναφορές θα γίνουν, αφετέρου δε δεν μπορούμε να αφήσουμε στην τύχη της την ιστορία των τεσσάρων συλληφθέντων. Οφείλουμε να παρέμβουμε και προς αυτήν την κατεύθυνση..."
Ο Διάλογος συνεχίστηκε με το πρόσωπο στην άλλη άκρη της γραμμής. Ο Γκρέϋμαν άναψε αργά νωχελικά το πούρο του με το ελεύθερο χέρι του. Ξεφυσώντας τον καπνό συνέχισε:
-Η Συνέντευξη αυτή καλό θα ήταν να μπορέσουμε να ματαιωθεί. Και αν δεν είναι αυτό εφικτό τότε να υπονομευθεί άμεσα. Για να γίνω πιο σαφής να τρωθεί η αξιοπιστία του προσώπου που την διοργανώνει. Με καταλαβαίνετε φαντάζομαι... θαρρώ έχετε τα μέσα. Η διάθεσή μας είναι άμεση στο να συνεισφέρουμε με τον τρόπο μας...
Η απάντηση ήταν σαφής στην άλλη άκρη της γραμμής.
-Συμφωνώ απόλυτα και συμμερίζομαι τη γνώμη σας. Είχαμε προσπαθήσει και με συζήτηση αλλά χρειάζεται κάτι πιο αποτελεσματικό.
Ο Γκρέϋμαν κάθισε στην αναπαυτική του πολυθρόνα με το βλέμμα του σκληρό, απρόσωπο, απλανές πέρα στο τεράστιο παράθυρο της πολυτελούς βίλας με θέα τη θάλασσα, ακούγοντας προσεκτικά τον συνομιλητή του.
-Εκτιμώ ιδιαίτερα την ταύτιση αυτή των απόψεών μας κ. Πρωθυπουργέ, θα είμαστε σε ανοιχτή γραμμή. Καλή σας ημέρα.
Πάτησε με ένα παγερό χαμόγελο το off της συνομιλίας του. Η Ψηλή αισθησιακή γυναίκα με το αποκαλυπτικό φόρεμα και τις αισθησιακές καμπύλες μπήκε στο γραφείο δεκτική.
-Πέρασε μέσα τον κύριο που περιμένει παιδί μου.
Ένας νεαρός υψηλόσωμος άντρας με ανοιχτό κοστούμι μπήκε στο γραφείο. Η Οδηγία του Στηβ Γκρέϋμαν ήταν σαφής:
-Είμαστε σε ετοιμότητα για όλα. Προς το παρόν η κατάσταση ελέγχεται. Προχωράτε σε σχέδιο Β.
Σηκώθηκε από την βαριά του πολυθρόνα. Βάδισε προς το τεράστιο παράθυρο της Βίλας. Έξω η θάλασσα είχε πάρει στο γαλάζιο της το πλούσιο φως του ουρανού καθώς ο πρωινός ήλιος είχε ορθώσει για τα καλά το παράστημά του.

(Τέλος 4ου Μέρους, Συνεχίζεται...)
 
 
************************************************* 


Σημείωση Πνευματικής Ιδιοκτησίας:
Το παρόν είναι δημιούργημα προσωπικής μου πνευματικής ιδιοκτησίας. Δεν επιτρέπεται η Αντιγραφή, η Αναδημοσίευση, η οποιαδήποτε χρήση κειμένων χωρίς την έγγραφη Άδειά μου. 
Important Note:
The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.
 
Κάθε αναφορά του παρόντος διηγήματος σε χώρους, προσωπα, δρώμενα είναι απόλυτα φανταστική και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. 

Παρασκευή 12 Μαΐου 2017

"Political Correct" (Διήγημα, Μέρος 3ο)


(Πολιτικό Θρίλερ)

Περίληψη Προηγουμένων:

Ο Ανδρέας Χρονάκης, Υπουργός Δημόσιας Ασφάλειας στην ριζοσπαστική αριστερή Κυβέρνηση της χώρας, επισκέπτεται ιδιωτικά μια νύχτα, τον 79χρονο Κομμουνιστή φίλο του Αργύρη Πατεμτζή. Τους δύο άντρες δένει μια βαθιά ανθρώπινη σχέση από το ζοφερό παρελθόν της εξορίας στο Παρθένι της Λέρου στην περίοδο της χούντας, όπου ως κρατούμενος ο Αργύρης γνωρίστηκε με τον τότε νεαρό γιατρό των φυλακών.
Η συνάντησή τους, τους οδηγεί σε έναν απόμακρο νυχτερινό περίπατο στην παραλία του Σχοινιά.
Εκεί ο Ανδρέας, ως υπουργός, εκμυστηρεύεται στον παλιό και έμπειρο φίλο του ότι βρίσκεται ένα βήμα πριν τη σύλληψη των εγκεφάλων μιας συνωμοτικής ομάδας που εξοπλίζει και καθοδηγει επίδοξους τρομοκράτες για ένα πρώτο χτύπημα στη χώρα. Οι εγκέφαλοι αυτοί καθοδηγούνται άμεσα από υψηλές μυστικές υπηρεσίες γνωστών χωρών που εμφανίζονται ως τιμητές στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας. Ο Υπουργός θέλει να μοιραστεί το τεράστιο άγχος του με έναν παλιό και έμπειρο αγωνιστή έστω και αν αυτός δεν συμμερίζεται την πολιτική του διαδρομή. Ο Αργύρης, προειδοποιεί τον φίλο του ότι οι "δικοί του" πολιτικά άνθρωποι είναι επίφοβοι.
Ο Ανδρέας ενημερώνει στο άφωνο Υπουργικό Συμβούλιο για τις αποκαλύψεις του έχοντας το "πράσινο" φως από τον Πρωθυπουργό να προχωρήσει. 
Το βράδυ προσκαλείται σε ένα Διεθνές συνέδριο ΜΗ.ΚΥ.Ο. από τον πρωθυπουργό για να δοθεί η τελική οδηγία. Μετά την "πύρινη" ομιλία του πρωθυπουργού, συναντιέται σε μια σουίτα του ξενοδοχείου με  τον πρόεδρο ενός ξένου think tank, παρόντος του πρωθυπουργού, για μια επαφή γνωριμίας.

***********************************************************



-Ας καθίσουμε, παρενέβη ο πρωθυπουργός οδηγώντας τους παρισταμένους στους καναπέδες του σαλονιού.
Ο Γκρέϋμαν συνέχισε με τα σπαστά Ελληνικά του.
-Εδώ και καιρό ήθελα να σας γνωρίσω κ. Χρονάκη και να που τώρα μου δίνεται η ευκαιρία να το κάνω. Καταλαβαίνω την όποια αμηχανία σας. Μου δίνεται η ευκαιρία λοιπόν εν όψει του συνεδρίου να συναντήσω και εσάς και τον Πρωθυπουργό. Ο Λόγος της παρουσίας μου εδώ είναι να σας δώσω μια εικόνα για την Οργάνωση που εκπροσωπώ.
-Παρακαλώ κ. Γκρέϋμαν, παρενέβη ο Πρωθυπουργός.
-Η Οργάνωσή μας, η “Free Mind” είναι μια μεγάλη, διεθνής, μη Κυβερνητική οργάνωση που δραστηριοποιείται σε μια σειρά χώρες με σκοπό την προώθηση ελεύθερων μορφών σκέψης, διοργάνωση φόρουμ, εκθέσεων πάνω σε διάφορα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα.
-Σε ποιες χώρες αν επιτρέπετε, μπήκε στην κουβέντα ο Υπουργός.
-Είχαμε και έχουμε παρουσία σε χώρες όπου η κοινή γνώμη προσπαθεί να βρει φιλελεύθερους τρόπους να εκφραστεί. Στην Ουκρανία για παράδειγμα κάναμε ουσιαστική δουλειά, στις χώρες της Βαλτικής επίσης, σε αρκετές χώρες της Λατινικής Αμερικής που κυριαρχούν ολοκληρωτικά καθεστώτα...
-Όπως ; διέκοψε ο Υπουργός.
-Νικαράγουα, Βενεζουέλα, Ισημερινό, Βραζιλία, Βολιβία, προσπαθήσαμε και στην Κούβα αλλά βλέπετε εμποδιστήκαμε εκεί....
Ο Ανδρέας Χρονάκης ήδη ένιωθε τον κόμπο στο λαιμό του να αρχίζει να σφίγγει.
-Μάλιστα, είπε λίγο εμφαντικά, “και εδώ ; στην Ελλάδα ; θέλω να πω, το αντικείμενό σας ;”
-Οι χώρες της Βαλκανικής είναι πάντα στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας κ. Υπουργέ, βλέπετε διαμορφώνονται τελευταία πολλά και συγκρουόμενα ρεύματα σκέψης και θέλουμε να ακουστεί και ο δικός μας λόγος αλλά θα τολμούσα να πω ότι συναντάμε πολλές δυσκολίες.
Η Τελευταία του κουβέντα ήχησε κάπως σαν καμπανάκι. Ο Πρωθυπουργός εξακολουθούσε να σιωπά ενώ ο Ανδρέας ένιωσε όλο και περισσότερο ότι κάτι δεν πήγαινε καλά αλλά δεν μπορούσε να το εξηγήσει.
-Τι είδους δυσκολίες θέλετε να πείτε ;
Ο Γκρέϋμαν άλλαξε θέση στα σταυρωμένα του πόδια τακτοποιώντας άψογα το ατσαλάκωτο κοστούμι του.
-Να σας πω, έχουμε κάποια, πως να το πω, προβλήματα παρεμπόδισης της λειτουργίας μας από κάποιες κυβερνήσεις, που δεν ξέρω αν εκεί ορισμένοι λειτουργούν με ατομική τους πρωτοβουλία ή εκφράζουν το σύνολο της πολιτικής της κυβέρνησης.
-Μπορούμε να μιλήσουμε πιο ανοιχτά παρακαλώ κ. Γκρέϋμαν, ακούστηκε η φωνή του Πρωθυπουργού.
-Θα συμφωνούσα και εγώ, ας ανοίξουμε τα χαρτιά μας.
-Χαίρομαι Κύριοι, απάντησε ο Γκρέϋμαν, συνεχίζοντας. “Η Ελλάδα ζει στη δίνη της Οικονομικής κρίσης χρέους, αυτό είναι κάτι που το ξέρετε. Όπως επίσης ξέρετε ότι υπάρχει άμεση ανάγκη για ιδιωτικές επενδύσεις από ξένους οίκους για να επανέλθει η χώρα σε φάση ανάπτυξης”.
-Αυτό είναι κάτι που το επιζητούμε, παρενέβη ο Πρωθυπουργός.
-Χαίρομαι που το επιβεβαιώνετε Κύριοι, για να είμαι ειλικρινείς αρχικά είχαμε κάποιους δισταγμούς με την Κυβέρνησή σας και ανησυχούσαμε με κάποιες, πως να το πω, ξεπερασμένες θέσεις σας αλλά βλέπω τώρα είμαστε σε καλό δρόμο. Άλλωστε η “Free Mind” σκοπό έχει να ανοίξει αυτό το δρόμο στην Ελληνική αγορά για προσέλκυση ξένων funds και επενδυτών που θα νιώθουν όμως σιγουριά και προσήλωση στις αρχές της φιλελεύθερης οικονομίας.
Ο Ανδρέας κοίταξε τον Πρωθυπουργό με νόημα προσπαθώντας να διερευνήσει κάποιο έστω ίχνος αντίδρασής του στα λεγόμενα του ξένου.
-Όμως Κύριοι εδώ υπάρχει και ένα “αλλά”, καλά το είπα ; γιατί με την προφορά της γλώσσας δεν έχω απόλυτη προσαρμογή.
-Για τι πράγμα μιλάτε, έκανε ο Υπουργός.
-Μιλάω για μια σειρά ...παρεμβάσεων στη δράση και τη λειτουργία της οργάνωσής μας κ. Υπουργέ που μας δημιουργούν και ερωτήματα αλλά το κυριότερο προβλήματα.
Ο Πρωθυπουργός κάρφωσε με το βλέμμα του τον Ανδρέα ενώ εκείνος άρχισε να νιώθει ολόγυρα τους τοίχους να τον κλείνουν.
-Μπορείτε να γίνετε πιο σαφής παρακαλώ ; μπήκε στην κουβέντα ο Πρωθυπουργός.
-Είναι καιρό τώρα που κάποιοι άνθρωποι από τις Υπηρεσίες ασφαλείας της κυβέρνησής σας που κινούνται ασφυκτικά γύρω μας. Ψάχνουν πράγματα, δημιουργούν προβλήματα, ενοχλούν κάποια πρόσωπα σημαντικά για μάς. Αντιλαμβάνεστε έτσι ότι μας δημιουργούνται απορίες και ερωτήματα.
-Τι είδους κινήσεις ; συνέχισε ο Πρωθυπουργός ενώ ο Ανδρέας προσπαθούσε να ελέγξει την ισορροπία του στην ήδη ταραγμένη του εμφάνιση. Ο Γκρέϋμαν σηκώθηκε όρθιος, βάδισε αργά προς το βάθος του σαλονιού και μονομιάς στράφηκε στον Υπουργό:
-Έχετε κάτι μαζί μας κ. Υπουργέ ;
Η ερώτησή του ήχησε σαν πυροβολισμός. Με μιας σε χρόνο δευτερολέπτων όλα αυτά που αντιμετώπιζε και έτρεχε υπηρεσιακά άρχισαν να ολοκληρώνουν το puzzle που συναρμολογούσε. Τώρα κατάλαβε τι ακριβώς άρχιζε να παίζεται γύρω του. Σηκώθηκε από τον καναπέ, βρίσκοντας την χαμένη του ψυχραιμία
-Τι σας κάνει να πιστεύετε κάτι τέτοιο κ. Γκρέϋμαν ;
-Εδώ και καιρό μας παρακολουθείτε, έχετε γίνει η σκιά μας, ίσως να νομίζετε ότι το αγνοούμε ή δεν το έχουμε αντιληφθεί αλλά όπως σας είπα ήδη η πείρα μας σε διάφορες χώρες μας έχει δώσει τη δυνατότητα να καταλαβαίνουμε κάποια πράγματα.
Ο Ανδρέας ένιωθε ήδη να χάνει τον έλεγχο των κινήσεων. Ένιωθε οι πρωτοβουλίες να φεύγουν από τα χέρια του και να βρίσκεται στη θέση της απολογίας. Ο Γκρέϋμαν συνέχισε κατά ριπάς
-Κατανοώ την αμηχανία σας κ. Υπουργέ, θέλω όμως να σας πω ότι η οργάνωσή μου και εγώ προσωπικά δεν αντιλαμβάνομαι το λόγο της πίεσής σας, όπως επίσης δεν αντιλαμβάνομαι αν οι ενέργειές σας αυτές είναι προσωπικές σας ή τυγχάνουν της έγκρισης του κ. Πρωθυπουργού σας.
-κ. Γκρέϋμαν, παρακαλώ, η κυβέρνηση λειτουργεί συλλογικά παρενέβη ο πρωθυπουργός, πιθανά βέβαια κάτι να ξεφεύγει από τον πολιτικό μας έλεγχο αλλά σίγουρα μπορούμε να το μαζέψουμε.
-Χαίρομαι κ. Πρόεδρε, ελπίζω την άποψή σας αυτήν να την συμμερίζεται και ο κ. Υπουργός σας εδώ.
Ο Λόγος του είχε γίνει πλέον απροκάλυπτα κυνικός. Το μπλαζέ του ύφος, ανέδυε μια αποφορά ωμής παρέμβασης σαν να μιλούσε με ανθρώπους υποτακτικούς του. Ο Ανδρέας φανερά ενοχλημένος από τον τόνο του Πρωθυπουργού παρενέβη άμεσα.
-Ποιον εκπροσωπείτε κ. Γκρέϋμαν ; ήχησε δυνατά και αποφασιστικά η φωνή του Ανδρέα.
-Εκπροσωπώ την Τάξη κ. Υπουργέ...! και αυτή τη στιγμή η Τάξη που εκπροσωπώ θα ήθελε να λειτουργεί απρόσκοπτα, ελεύθερα, ανεμπόδιστα σε ένα έργο που άλλωστε έμμεσα στηρίζει τη χώρα σας.
Ο Ανδρέας πήρε την κυνική σκυτάλη που του πέταξε ο ξένος και συνέχισε αδιαφορώντας πλέον για τη σιωπή που έδειχνε ο Πρωθυπουργός δίπλα του.
-Μου ακούγεται πολύ αόριστο και ασαφές όλο αυτό κ. Γκρέϋμαν.
-Κύριε Υπουργέ, πως να σας το πω, δεν ξέρω πως το λέτε με ακρίβεια στη γλώσσα σας, δεν θα έλεγα ότι είναι ....political correct να μας δημιουργείτε προβλήματα. Θα μπορούσε να θεωρηθεί ως άμεση παρεμπόδιση της ελεύθερης δράσης και των δημοκρατικών αρχών στη χώρα σας και κάτι τέτοιο πιστέψτε με δεν θα ωφελήσει τα συμφέροντά σας. Θα ζητούσα λοιπόν ευθέως να ζητήσετε από τους ανθρώπους των υπηρεσιών σας να πάψουν να μας ενοχλούν. Άλλωστε δεν καταλαβαίνω και την αιτία. Δεν θα θέλαμε να χρεωθείτε με συμπεριφορές ολοκληρωτικών καθεστώτων τύπου Βόρειας Κορέας, θα συμφωνήσετε εδώ μαζί μου. Θα εφιστούσα λοιπόν την προσοχή σας στον χειρισμό της κατάστασης. Είστε νέος στην πολιτική, επιτρέψτε μου με σεβασμό μια μικρή πως να το πω “νουθεσία” στον τρόπο δράσης σας. Μην επιτρέπετε σε κάποιους να σας εκθέτουν.
Ο Ανδρέας είχε κοκκινίσει από την ένταση. Η πρόκληση και η αλαζονεία έσκαγαν στα μούτρα του με κρότο. Ένιωθε να χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του. Η Φωνή του πρωθυπουργού δίπλα του και το ύφος της ενέτειναν αυτήν του τη διάθεση.
-κ. Γκρέϋμαν, η Κυβέρνηση δεν έχει τέτοια διάθεση και πιθανόν το όλο θέμα να οφείλεται σε παρεξήγηση και άτυχη εμπλοκή υπηρεσιακών παραγόντων, μείνετε ήσυχος καθώς το θέμα θα τακτοποιηθεί και μάλιστα άμεσα.
“Ατυχή εμπλοκή υπηρεσιακών παραγόντων”.......άκουσε καλά ; “να προσέχεις τους δικούς σου”, οι δύο αυτές σκέψεις αναβόσβησαν στο κεφάλι του Ανδρέα σαν ένας δυνατός προβολέας ανάκρισης. Δύο διαφορετικές σκέψεις, λόγια από διαφορετικές αφετηρίες που όμως έδεναν μεταξύ τους με τρόπο εφιαλτικό.
-Χαίρομαι για την κατανόησή σας κ. Πρόεδρε, τόνισε ο Γκρέϋμαν με ύφος νικητή. “Θα μου επιτρέψετε να αποχωρήσω, θεωρώ την συζήτηση μαζί σας χρήσιμη και είμαι σίγουρος ότι συνομιλώ με πολιτικά υπεύθυνους λειτουργούς. Να ευχηθώ καλή επιτυχία στο έργο σας και θα έχουμε την ευκαιρία να συνεχίσουμε τις επαφές μας.
Ο Ανδρέας ούτε καν απάντησε. Σαν έφευγε τα βλέμματά τους συναντήθηκαν. Η Έπαρση με την οργή.
-Χάρηκα που σας γνώρισα κ. Υπουργέ, ελπίζω σε επόμενη συνάντησή μας, καλό σας βράδυ.
Έφυγε κλείνοντας την πόρτα πίσω του. Μια παγερή σιωπή κάλυψε για αρκετά δευτερόλεπτα το χώρο της πολυτελούς σουίτας. Ο πρωθυπουργός βημάτιζε νευρικά ενώ ο Ανδρέας προσπαθούσε να μαζέψει τα κομμάτια του και να βάλει μια σειρά στις σκέψεις του. Κανείς δεν έπαιρνε το θάρρος της πρώτης κουβέντας λες και περίμενε ο ένας τον άλλο. Η Φωνή του πρωθυπουργού τελικά άνοιξε πρώτη το διάλογο.
-κ. Χρονάκη μπορούμε να δούμε που βρισκόμαστε στην υπόθεσή μας ;
-Περίμενα τις εντολές σας κ. Πρόεδρε να παρέμβουμε, να κάνουμε συλλήψεις, όλα έχουν ταυτοποιηθεί με προσοχή, με στοιχεία, με αποδείξεις, αλλά πολύ φοβάμαι ότι πιθανόν να έχουμε αργήσει.
Ο Πρωθυπουργός βημάτισε στο μεγάλο σαλόνι αποφεύγοντας να διασταυρωθεί με το βλέμμα του Υπουργού του.
-Δεν ξέρω κατά πόσο θα ωφελήσει μια τέτοια κίνησή μας τώρα κ. Χρονάκη.
Ο Ανδρέας ένιωσε μια μαχαιριά να τον διαπερνά στα σωθικά του, γύρισε απότομα απαντώντας:
-Κατά πόσο θα ωφελήσει ; κ. Πρόεδρε ακούω καλά ; κατά πόσο θα ωφελήσει η σύλληψη των υψηλά διοργανωτών ενός τρομοκρατικού προβοκατόρικου χτυπήματος στην πατρίδα μας ; ενός χτυπήματος που θα μας φέρει στο χείλος ενός δρόμου που δεν ξέρουμε που θα μας οδηγήσει ;
-Μην είμαστε βιαστικοί, είμαι βέβαιος ότι δεν θα προχωρήσουν σε αυτό που σχεδίαζαν.
-κ. Πρόεδρε ακούω καλά ; με όλο το σεβασμό δηλαδή, τι μου ζητάτε ; να παραδώσω λευκούς τους εγκέφαλους μιας οργανωμένης συνωμοσίας επειδή κάποιος πολυτελής κ. Γκρέϋμαν ήρθε εδώ με περισσή θρασύτητα να μας απειλήσει μπροστά στα μούτρα μας ;
-Δεν απείλησε κανέναν...
-Δεν το πιστεύω ειλικρινά αυτό που ζω.
-Κύριε Χρονάκη, είστε υπερβολικός, κατανοώ την έντονη συναισθηματική σας φόρτιση αλλά είναι κάκιστος συμβουλάτορας η θερμή λογική. Ξέρουν άλλωστε ότι γνωρίζουμε πρόσωπα και καταστάσεις και δεν θα επιχειρήσουν ξανά άλλη απόπειρα. Είναι και αυτό μια νίκη μας. Αν προχωρήσουμε σε συλλήψεις και αποκαλύψεις θα έχουμε θέμα, Δεν είμαστε επανάσταση κ. Υπουργέ, οφείλουμε να ακροβατούμε σε κάθε μας βήμα και ολόγυρά μας έχουμε άσχημους συσχετισμούς.
“Πρόσεχε τους δικούς σου....” ήχησε ξανά στο βάθος του μυαλού του η φράση του Αργύρη Πατεμτζή στον εμβρόντητο Ανδρέα. Έκανε ένα βήμα αστάθειας προς τα πίσω, επανερχόμενος στην πραγματικότητα άμεσα. Πήρε ένα ποτήρι, το γέμισε νερό και ήπιε για να συνέλθει και να μπορέσει να συνεχίσει.
-κ. Πρόεδρε, εγώ δεν είμαι μέλος της Βουλής, δεν είμαι πολιτικός καριέρας. Ακολούθησα το κίνημά πρώτα και στη συνέχεια το κόμμα σας γιατί πίστεψα σε αυτό όπως και ολάκερος ο Ελληνικός Λαός. Τον βγάλαμε στα κάγκελα χρόνια τώρα μαζί μας μπροστάρηδες απέναντι στην κρίση και στους δυνάστες του. Παλέψαμε, ματώσαμε, βγήκαμε απ την αφάνεια και αναδείξαμε την πρότασή μας για κάτι απόλυτα διαφορετικό στην κοινωνία μας. Εγώ είμαι ένας ξομάχος. Γιατρός που στρατεύτηκε στο κόμμα σας ακολουθώντας τις ιδέες μου όπως αυτές με περπάτησαν τόσα χρόνια. Πριν λίγο κάτω σας άκουγα πύρινο και καταγγελτικό απέναντι σε κάθε συμβιβασμό. Γέμισαν οι οθόνες με τις διακηρύξεις σας, πέρασαν και περνούν τα λόγια σας σε κάθε σπίτι. Μπαίνουν στην ψυχή του κάθε απλού ανθρώπου που πίστεψε σε σας και στην παράταξη και έρχεστε τώρα να μου μιλήσετε και εσείς για ρεαλισμό ;
Ο Πρωθυπουργός έδειξε φανερά ενοχλημένος. Δεν περίμενε με τίποτα αυτήν την αντίδραση από ένα στέλεχος της Κυβέρνησής του.
-κ. Χρονάκη, η Κυβέρνηση οφείλει να επιβιώσει, να μην πέσει, δεν μπορούμε να συγκρουστούμε άναρχα απέναντι σε όλους, πρέπει να επιλέξουμε προτεραιότητες, να αναζητήσουμε στηρίγματα και τα μέτωπα που έχουμε ανοιχτά μας πιέζουν σε κάτι τέτοιο. Ας ιεραρχήσουμε τα βήματά μας.
-κ. Πρόεδρε, σε λίγες μέρες θα έχουμε, έστω θα είχαμε, αυτό το χτύπημα. Από που πηγάζει η βεβαιότητά σας ότι δεν θα το κάνουν.
-Από την απλή πολιτική λογική, δεν θα προχωρήσουν τώρα.
-Έστω, δεν θα προχωρήσουν αλλά έχετε στο πιάτο μια απίστευτη αποκάλυψη έτοιμη, συγκροτημένη, ταυτοποιημένη. Μια αποκάλυψη που χρόνια καταγγέλατε ως πιθανότητα αλλά ουδέποτε κανείς άγγιξε. Τώρα η Κυβέρνησή μας θα έκανε μια αποκάλυψη συνταρακτική και τους ανοίγετε την πόρτα να διαφύγουν ; είναι δυνατόν ; τι φοβάστε ; ποιον ; αυτούς εκεί έξω τα εκατομμύρια που σας εμπιστεύτηκαν ; Τους έχετε δοσμένους με ένα σας λόγο, ένα κάλεσμα. Τι θα πείτε στους αξιωματικούς που μήνες τώρα κυνήγησαν αυτήν την υπόθεση ; τι θα πείτε στην συνείδησή σας κ. Πρόεδρε ;
-Χρονάκη δεν σου επιτρέπω....! αρκετά προχώρησες...!
-Δεν διεκδίκησα τίποτα, δεν ήμουνα στη Βουλή, αποδέχτηκα το κάλεσμά σας να μπω στην Κυβέρνηση να στηρίξω με τις δυνάμεις μου.
-Αν δεν σε καλύπτει η εξέλιξη των γεγονότων μπορείς να ανακαλέσεις.
Ο Ανδρέας άκουσε έκπληκτος και το τελευταίο ράπισμα της κουβέντας του. Βήμα-βήμα έχανε τον κόσμο γύρω του σαν να ζούσε ένα κακό όνειρο.
-Τι μου ζητάτε κ. Πρόεδρε ;
-Προσωπικά τίποτα, εσύ βάζεις ζήτημα. Αν θεωρείς ότι η διαφωνία είναι αξεπέραστη μπορείς να παραιτηθείς, του είπε με ύφος υπεροπτικό και επιθετικό.
-Ω Όχι κ. Πρόεδρε...! όχι κ. Πρόεδρε...! δεν θα φύγω με σκυμμένο το κεφάλι από κάτι στο οποίο έδωσα κομμάτι της ζωής μου. Δεν θα το κάνω κ. Πρόεδρε.
-Πως ; έκανε εκείνος με μια αντίδραση συνδυάζοντας οργή και φόβο μαζί. “Αναλογίζεσαι τι λες ; θέλεις να γίνεις το όχημα για κυβερνητική κρίση ; θέλεις να μας ρίξεις ; θέλεις να δώσεις λαβή ότι είμαστε μια παρένθεση ; αυτό ζητάς ; να επιβεβαιωθείς προσωπικά ;
-Το αντίθετο επιζητώ. Να επιβεβαιώσω στην πράξη τα λόγια σας στο Υπουργικό συμβούλιο πριν, όσο και στην ομιλία σας στο συνέδριο πριν λίγο. Να επιβεβαιώσω τις διακηρύξεις και τις θέσεις σας. Να πω σε αυτόν τον κόσμο που μας ψήφισε ότι δεν είμαστε μια απ τα ίδια. Ότι δεν είμαστε μια εναλλαγή. Και θα το κάνω κ. Πρόεδρε. Θα συνεχίσω όσο μπορώ. Πιστός στο καθήκον και στις επιταγές της ιδεολογίας την οποία επικαλεστήκατε για να κερδίσουμε τις εκλογές.
-κ. Χρονάκη, μην είστε απόλυτος. Δείτε τα πράγματα λογικότερα. Η Δουλειά σας δεν πήγε χαμένη. Μετά από όλον αυτό το θόρυβο είμαι σίγουρος ότι τα κέντρα που λέτε θα διακόψουν, συνεπώς σε τελική εκτίμηση πάλι κερδισμένοι είμαστε.
-Τα κέντρα δεν θα διακόψουν κ. Πρόεδρε, απλά θα αναβάλλουν. Και την επόμενη φορά θα ξέρουν ότι κατάφεραν να ελέγξουν άμεσα τις πολιτικές κινήσεις μιας ακόμα κυβέρνησης. Θα επανέλθουν από θέση ισχύος, νάστε σίγουρος. Και έπειτα, είναι και το άλλο, τι θα πω, τι θα πούμε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους, τους αξιωματικούς που δούλεψαν αυτήν την υπόθεση ;
-Οι αξιωματικοί είναι κρατικοί λειτουργοί, είναι επαγγελματίες. Δουλειά τους είναι να συμμορφωθούν με τις εκτιμήσεις και τις τακτικές της πολιτικής τους ηγεσίας, διαφορετικά καταλαβαίνετε....
-Και έτσι θα έχετε στελέχη επιλεγμένα στις Υπηρεσίες που θα υπακούσουν αλλά στο βάθος θα ξέρουν τις υπαναχωρήσεις σας και τις αναστολές σας.
Ο Πρωθυπουργός έδειξε να μαζεύει τα προσωπικά του αντικείμενα από το τραπέζι.
-κ. Χρονάκη, δεν έχω άλλο χρόνο στη διάθεσή μου, η προσωπική μου εντολή είναι να αναστείλετε άμεσα τις κινήσεις σας και να περιοριστείτε στην επίβλεψη των κύκλων μέχρι να λάβετε νεώτερες οδηγίες.
-Μα κάναμε ολάκερο Υπουργικό Συμβούλιο πριν.
-Θα κάνουμε καινούργιο και θα δώσουμε εξηγήσεις.
-Μην θεωρείτε δεδομένη τη συμμόρφωσή μου κ. Πρόεδρε στην υπαναχώρησή σας, απάντησε με κατηγορηματικό ύφος ο Ανδρέας.
-Τότε λυπάμαι κ. Χρονάκη, αναλαμβάνετε τις ευθύνες για ότι συμβεί, του πέταξε φαρμακερά και λίγο πριν βγει από την πόρτα ακούστηκε η φωνή του
-Και να θυμάστε ότι τα κλιμάκια των Μυστικών Υπηρεσιών είναι ευθύνη του Πρωθυπουργού κ. Χρονάκη.
Ο Ανδρέας προσπάθησε να ελέγξει τη φωτιά που έκαιγε στο κεφάλι του. Αποχώρησε από τη σουίτα κατευθυνόμενος από τις σκάλες στο ισόγειο του ξενοδοχείου στην αίθουσα αναμονής.
Ο ήχος από το υπηρεσιακό του κινητό τηλέφωνο διέκοψε τον ορυμαγδό των σκέψεών του. Απάντησε στην κλήση.
-κ. Φράγκο σε ακούω, βγήκε η φωνή του με ένα ελαφρύ τρέμουλο.
-κ. Υπουργέ οι στόχοι έχουν σκορπίσει σε τρία σημεία αναχώρησης, Αθήνα, Ρόδο και Θεσσαλονίκη. Έχουν αναδιπλωθεί και επίκειται άμεση αναχώρηση στο εξωτερικό.
Ο Ανδρέας ένιωσε το τηλέφωνο να τρέμει στο χέρι του μαζί με την ακατάσταση αναπνοή του. Η Φωνή του Φράγκου τον επανέφερε.
-κ. Υπουργέ, βρισκόμαστε στο σημείο μηδέν. Αναμένω διαταγές σας.
“Πρόσεχε τους δικούς σου”, αυτή η εφιαλτική παρατήρηση του φίλου του ήχησε πάλι στα αυτιά του σαν κραυγή, όλα γύρω του στο εσωτερικό του ξενοδοχείου είχαν πάρει ένα θολό τόνο.
-κ. Υπουργε ; αναμένω εντολές σας...! είμαστε στο σημείο μηδέν. κ. Υπουργέ...!

(Τέλος 3ου Μέρους, Συνεχίζεται...)


************************************************* 


Σημείωση Πνευματικής Ιδιοκτησίας:
Το παρόν είναι δημιούργημα προσωπικής μου πνευματικής ιδιοκτησίας. Δεν επιτρέπεται η Αντιγραφή, η Αναδημοσίευση, η οποιαδήποτε χρήση κειμένων χωρίς την έγγραφη Άδειά μου. 
Important Note:
The reproduction, publication, modification, transmission or exploitation of any work contained herein for any use, personal or commercial, without my prior written permission is strictly prohibited.

Κάθε αναφορά του παρόντος διηγήματος σε χώρους, προσωπα, δρώμενα είναι απόλυτα φανταστική και ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. 

 
 

Δευτέρα 8 Μαΐου 2017

"Η Εν Πολλαίς Αμαρτίαις" (Διήγημα)



Η Εν Πολλαίς Αμαρτίαις



Η Εκκλησιά της γειτονιάς ήταν γεμάτη. Μεγάλη Τρίτη απόγευμα. Ο Πάπα Γιώργης, έψαλλε τον “Νυμφώνα σου βλέπω”. Μυσταγωγία. Τα κεριά, το άρωμα του λιβανιού και τα τριαντάφυλλα στην εικόνα του Νυμφίου.

Η Πόρτα σύρθηκε από ένα τρεμάμενο χέρι την στιγμή που ακούγονταν:

“Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα Γυνή...”

“Τι θέλει αυτή εδώ ;” ψιθύρισε η Κυρά-Γιαννούλα στη διπλανή της ρίχνοντας κοφτερές ματιές.

Στηρίχτηκε στο μπαστούνι. Προσπαθούσε να ανάψει το κερί της.

“Οδυρομένη μοίρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει...”

Η Αχλή στο εσωτερικό του Ναού φώτισε το πρόσωπό της. Το φως των κεριών το γλύκαινε. Άναψε το κερί και σύρθηκε σε μια σκοτεινή γωνιά. Ο Κυρ Διονύσης μόλις πλησίασε, άρπαξε τη γυναίκα του και απομακρύνθηκε. Πολλά ζευγάρια μάτια γύρισαν να την δουν και μουρμούρες μαχαιριές χώθηκαν στα σωθικά της.

“Δέξαι μου τας πηγάς των δακρύων...”. Το βλέμμα του Παπά Γιώργη έμεινε επάνω της να κλέψει το δάκρυ που λαμπύριζε.

Ένιωσε τον βήχα να δυναμώνει, βραχνάς να την πνίγει και μην θέλοντας να τραβήξει άλλα βλέμματα βγήκε απ το ναό.

Η Λειτουργία τελείωσε, οι πιστοί έφευγαν, ο Παπα-Γιώργης παραμέρισε κάποιων τα κακόβουλα σχόλια.

“Έφυγε η Τάνια Γεράσιμε ;” ρώτησε τον νεωκόρο που κοίταζε απορημένος το πάθος του Ιερέα.

“Ναι Δέσποτα”.

Πήρε τα πράγματά του, είπε να κλειδώσουν και πήρε το δρόμο στην ανηφοριά. Κοντά στον μεγάλο βράχο διέκρινε το σπίτι. Τράβηξε το συρματόσχοινο στην εξώπορτα και μπήκε. Την βρήκε ξαπλωμένη βαριανασαίνοντας.

“Πάτερ...!” έκανε έκπληκτη.

“Παιδί μου” της έκανε στοργικά, ακουμπώντας το χέρι του στο καυτό της μέτωπο.

“Πάτερ, εσύ εδώ ; για μένα ;”

“Πάψε κόρη μου...! ναι για σένα”

Την φρόντισε βλέποντας την χλωμάδα της.

“Αύριο πρωι-πρωί θα σου στείλω την Παπαδιά να μαγειρέψει και να σε φροντίσει..”

“Εμένα ;” τον ρώτησε με τα αγγελικά της μαυρισμένα μάτια.

“Εσένα ναι”

“Πάτερ, είναι αργά για μένα, να αναπάψω το κορμί μου απ τη βρωμιά της εξαγοράς...”

“Σταμάτα...!”

“Φταίω και εγώ, αλλά εκείνος....” κόμπιασε. Άρπαξε τον Παπα-Γιώργη απ το ράσο:

“Μια χάρη μόνο, η φυματίωση θα με πάρει γρήγορα, μην πεις στο παιδί μου τι ήμουνα σε παρακαλώ...”

“Ο Κύριος ευλόγησε την Πόρνη μην ξεχνάς, φεύγω και θα τα πούμε”

Άπλωσε το χάδι του στο μουσκεμένο πρόσωπο της με στοργή και έφυγε.

Οι μέρες πέρασαν, Μεγάλη Πέμπτη το βράδυ σήκωσαν το Χριστό

“Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την Γην κρεμάσας...”. Μετά τη λειτουργία αργά το βράδυ, αλαφιασμένη η Παπαδιά έφερε το μαντάτο.

Έτρεξαν όλοι μαζί. Την βρήκαν στο κρεββάτι με τα γλυκά της μάτια, γυάλινα τώρα πια να θωρούν τον Σταυρό απέναντί της.

Της έκλεισε τα μάτια δακρυσμένος .

“Την πήρε κοντά Του...! την νύχτα τη δική Του διάλεξε να την πάρει μαζί Του, στα σαράντα της χρόνια, τι Τιμή για κείνη Θεέ μου...!” σταυροκοπήθηκε με ευλάβεια φιλώντας την στο μέτωπο σαν να ασπάζονταν την κόρη του.

“Μετά το Ξημέρωμα ειδοποιείστε το παιδί της...! να ασπαστεί με σεβασμό τη Μάνα του”

Ο Λόγος του ακούστηκε με κόμπο “Πόρνη προσήλθε σοι, μύρα συν δάκρυσι”

***********************************



Υ.Γ. Αφιερωμένο ταπεινά σε όλες εκείνες τις Γυναίκες με τα χαμηλωμένα βλέμματα στις σκοτεινές γωνιές της Εκκλησιάς τα βράδια της Μ. Τρίτης.


************************************




Το διήγημά μου αυτό αποτέλεσε την προσωπική μου Συμμετοχή στο Εξαιρετικό διαχρονικό δικτυακό δρώμενο "ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ #11" το οποίο διοργανώνεται κάτω από την φιλοξενία και συντονισμό της Μαρίας στο ιστολόγιό της εδώ:
 Εδώ υπάρχει η προκήρυξη του 11ου σχετικού Διαγωνισμού με όλες τις λεπτομέρειες: 
Στους Συνδέσμους που παραθέτω, μπορείτε να διαβάσετε με την ηρεμία σας, τις ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ 18 συμμετοχές των δημιουργών που συμμετείχαν. 
Και εδώ μπορείτε να παρακολουθήσετε τα Αποτελέσματα και την σχετική Βράβευση: 
Θα ήθελα, μία ακόμα φορά, να ευχαριστήσω την Μαρία, για την διοργάνωση αυτόυ του διαχρονικού διαγωνισμού, όπως επίσης και όλους και όλες εκείνες που συμμετείχαν με δικά τους δημιουργήματα (πεζά ή ποιήματα), μικρά αριστουργήματα στον διαγωνισμό, όσες και όσους βαθμολόγησαν αλλά και όσες και όσους αφιέρωσαν τον πολύτιμο χρόνο τους να διαβάσουν τις συμμετοχές.
Ιδιαίτερο ευχαριστώ για την προσωπική τιμή των φίλων στην επιλογή του παραπάνω διηγήματος.

Η Έμπνευσή του:
Οφείλω μια "εξομολόγηση" στους φίλους και φίλες για τις συνθήκες έμπνευσης αυτού του διηγήματος. Η Μεγάλη Εβδομάδα, ανέκαθεν από τα παιδικά μου χρόνια, ασκούσε επάνω μου μια ιδιαίτερη συναισθηματική φόρτιση. Χωρίς να θεωρώ εαυτόν μονοσήμαντα "θρήσκο", πάντα οι μέρες αυτές είχαν τη δική τους επίδραση επάνω μου. Με την αναγγελία της έναρξης του διαγωνισμού, την Μεγάλη Τρίτη, μια μέρα με ιδιαίτερη συναισθηματική και κοινωνική σημειολογία , το μεσημέρι, το χέρι μου πήγε μόνο του στο πληκτρολόγιο για να "βγάλει" αυτό ακριβώς που διαβάσατε. Και ομολογώ το έβγαλε, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, με πολύ μεγάλη συγκινησιακή φόρτιση, την οποία ανέκαθεν φέρει και δεν πρόκεται ποτέ να αποβάλει.

Σας ευχαριστώ από καρδιάς.