H ζωή είναι δώρο. Σαν ένα σπιτικό ηδύποτο σε ακριβό σκαλιστό ποτηράκι, γεμάτο γεύσεις

Τρίτη 28 Νοεμβρίου 2017

"Μετρώ τους Χτύπους" (Διήγημα)



"Μετρώ τους Χτύπους"

Χτύπος πρώτος... Οξύς.
Σε βλέπω να περιφέρεσαι μόνο, εγκαταλειμμένο, μικρό και φοβισμένο. Ένα κινούμενο κορμάκι  με τα μικρά αυτάκια σου να ανεμίζουν στον αγέρα. Νιώθω τη ζεστασιά του κορμιού σου καθώς  μικρή μπαλίτσα στην αγκαλιά μου κάτω από το μπουφάν όπως κατηφορίζουμε τη στράτα στο δάσος. Ανταμώνω το βλέμμα σου αλλά και το ένστικτό σου  ότι κάτι φιλικό σε κουβαλάει.

Χτύπος δεύτερος...  Αντανακλαστικός.
Πόσες αγκαλιές σε γυροφέρνουν σαν δοκιμάζεις τα πρώτα δειλά βήματα γύρω απ το τζάκι στο νέο σπιτικό σου. Η Παρουσία σου κατάφερε να μαζέψει ολόγυρά μια οικογένεια. Να την ενώσει ξανά.

Χτύπος τρίτος... ελαφρύτερος.
Σε βλέπω να με κοιτάς. Με εκείνα τα μάτια σου. Μικρός ακόμα αλλά πιο σίγουρος. Ρουφάς κάθε μου κίνηση. Κρυφά να σκάβεις με τα ποδαράκια σου το χώμα στον κήπο δίπλα στα δικά μου λαγούμια με τα φρέσκα φυτά. Σε μαλώνω να μην τα ξεριζώνεις με τη μουσούδα σου.

Χτύπος τέταρτος... βαρύς.
Μεγάλωσες. Τρέχεις πια λεύτερος, σίγουρος.  Καλπάζεις αφηνιασμένος. Καταλαβαίνεις τη δύναμή σου να μεγαλώνει, να θεριεύει. Εκεί στην παλιά καλύβα δίπλα στη θάλασσα. Κουνάς την ουρά σου χαρούμενα σε εκείνον τον φτωχό μετανάστη που σε φιλεύει με ένα κομμάτι από το κουλούρι του.

Χτύπος πέμπτος... υπόκωφος.
Αγκαλιάζεις με τα μπροστινά  σου πόδια τη μικρή σου Κυρά που κλαίει. Την φιλάς με κάθε τρόπο στα μάγουλά θέλοντας να αποδιώξεις το πόνο της. Κάνεις χίλια δυό να γίνεις ένα μαζί της. Φέρνεις τη μπαλίτσα σου στο στόμα δώρο να ξεχάσει ό,τι την πληγώνει. Γυρεύεις με κάθε τρόπο το χαμόγελό της.

Χτύπος έκτος... μονότονος.
Γίνεσαι άγριο θεριό ανήμερο. Ουρλιάζεις πρωτόγνωρα στο ξένο και επιθετικό χέρι που τολμά να απλωθεί επάνω στη μεγάλη σου Κυρά. Είσαι εκεί, φύλακας, παθιασμένος υπερασπιστής, αδιαφορώντας αν είσαι άοπλος ή πιο αδύνατος. Δεν λογάς τον κίνδυνο και αδιαφορείς για το κόστος. Ματώνεις αλλά νικάς. Και μετά, με τα κοφτά χαρούμενα γαβγίσματά σου δηλώνεις τη χαρά  γλύφοντας τις πληγές σου.

Χτύπος έβδομος... σαν σούρσιμο.
Πως κάνεις έτσι σαν τρελός κι αλλοπαρμένος σαν επιστρέφουμε σπίτι...! πηδάς επάνω μας, μας αγκαλιάζεις, γυρίζεις σαν σβούρα στα πόδια μας. Για σένα ο χρόνος της απουσίας είναι μια ευθεία γραμμή. Δεν τον ξεχωρίζεις. Τον νιώθεις σκληρό αποχωρισμό. Και θέλεις να γιορτάσεις ξανά το αντάμωμα.

Χτύπος όγδοος... πνιγμένος.
Τα μάτια σου...! αχ καρδιά μου αυτά τα μάτια σου...! διάπλατα ανοιχτά, ζωγραφισμένα σαν δυό μεγάλα φεγγάρια που λάμπουν. Τόσο εκφραστικά. Έτοιμα να πουν τόσα μεγάλα κι αληθινά.

Αυτά σου του μάτια, τώρα παγωμένα. Γεμάτα απορία και πόνο. Με ένα απέραντο “γιατί” να κραυγάζει, να αντηχεί στα πέρατα της μέρας που ξημερώνει.
Τα μάτια σου λατρεμένε μου Φίλε, ψυχοπαίδι μου μεγάλο. Σκουπίζω απαλά το σφραγισμένο σου στόμα από τα υπόλοιπα του δηλητήριου που πήρε τη ζωή σου.
Είναι οι χτύποι που μετρώ στο χώμα που γράφουν το σενάριο των ύστατων στιγμών σου. Στην αγκαλιά μας. Πριν σε αποθέσω  στην ανοιχτή Γη που σε καρτερεί στερνή σου φωλιά.
Το πρώτο χάραμα της αυγής φωτίζει το βλέμμα μου γεμάτο αίμα. Καλό σου ταξίδι...!
Με καρτεράνε λογαριασμοί πίσω μου για σένα.



****************************************

Αφιερωμένο σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, έχουν ζήσει το άφθαστο μεγαλείο της ζωής και της συνύπαρξης με έναν Σκύλο, απολαμβάνοντας πραγματικά μαθήματα ζωής, εμπειρίας και άδολης αγάπης. Επίσης μια ΚΡΑΥΓΗ ενάντια στους άρρωστους ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ που χτυπούν ή δηλητηριάζουν ζώα δείχοντας  την ιταμή και δειλή τους κτηνωδία. Να γνωρίζουν ότι ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΑΙ από παντού και δεν πρόκειται να διαφύγουν στην ανωνυμία και την ατιμωρησία. 
Οι εικόνες και το βίωμα που εξέφρασα στο μικρό αυτό αφήγημα πραγματικά με έχουν στοιχειώσει στη φαντασία μου.  Είναι εικόνες που δεν θέλω κανείς να ζήσει. Δώστε την αγάπη σας στους τετράποδους φίλους μας, ειδικά αυτούς τους αδέσποτους και περιπλανημένους. Να ξέρετε ότι έχετε να εισπράξετε συναισθήματα που δεν υπολογίσατε ποτέ.

*****************************************

Το μικρό αυτό Διήγημα αποτέλεσε την πρώτη από τις δύο μου προσωπικές Συμμετοχές στο Εξαιρετικό Διαχρονικό ΔΙΚΤΥΑΚΟ ΔΡΩΜΕΝΟ   "ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ #12", το οποίο διοργανώνεται κάτω από τη φιλοξενία και τον συντονισμό της Μαρίας στο Ιστολόγιό της εδώ:
Mytripsonblog
Στους Συνδέσμους που ακολουθούν μπορείτε να διαβάσετε όλες τις υπεροχες συμμετοχές:
 
12ο Παίζοντας με τις Λέξεις (Συμμετοχές 1-6)
12ο Παίζοντας με τις Λέξεις (Συμμετοχές 7-14)
12ο Παίζοντας με τις Λέξεις (Συμμετοχές 14-23)

Στον σύνδεσμο που ακολουθεί μπορείτε να διαβάσετε την Βράβευση καθώς και τα τελικά αποτελέσματα του διαγωνισμού
 
12ο Παίζοντας με τις Λέξεις-Βράβευση και αποτελέσματα παιχνιδιού

Εκεί θα δείτε και το εξαίρετο "Το Κόκκινο φόρεμα", που έγραψε με την υπέροχη πένα της η Ελένη-Ποιώ και πρώτευσε στον διαγωνισμό.
Σε έναν διαγωνισμό με υπέροχες συμμετοχές και δημιουργίες από όλους. 
Να ευχαριστήσω θερμά την Μαρία για την διοργάνωση και φιλοξενία του λογοτεχνικού αυτού δρώμενου που έχει πλέον καταξιωθεί στην δικτυακή γειτονιά για την ποιότητα και το μεράκι του.

Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 2017

Πέτρου Μάρκαρη: Η Τριλογία της Κρίσης

Μιας και στο προηγούμενο θέμα μου καταπιαστήκαμε με το Βιβλίο και την Βιομηχανία Προώθησης κάποιων συγγραφέων, σήμερα παίρνω τη σκυτάλη να σας παρουσιάσω ένα εξαίρετο Βιβλίο από το μεγάλο λογοτεχνικό έργο του:

Πέτρου Μάρκαρη


Ο Πέτρος Μάρκαρης είναι αυτή τη στιγμή ο κατ' εξοχήν εκφραστής του Σύγχρονου Ελληνικού Αστυνομικού Μυθιστορήματος. Κάτι δηλαδή σαν τον Γιάννη Μαρή της εποχής μας.
Γεννημένος την Πρωτοχρονιά του 1937 είναι πλέον ευρύτερα γνωστός για τα Αστυνομικά του μυθιστορήματα αλλά και την παράλληλη λογοτεχνική του δράση.

Ήρωας των έργων του είναι ο Αστυνόμος Χαρίτος και ένας ευρύτερος επαγγελματικός και οικογενειακός κύκλος γύρω του. Ένας κύκλος που παραμένει αυστηρά σταθερός σε όλη τη σειρά των έργων του.

Άριστος γνώστης της Γερμανικής παιδείας, έχει γράψει θεατρικά έργα, κινηματογραφικά και τηλεοπτικά σενάρια όπως και μεταφράσεις μεγάλων κλασικών θεατρικών έργων ("Φάουστ" του Γκαίτε). 

Προσωπικά έχω δει, μεταφερμένα στην δημόσια τηλεόραση, δύο του υπέροχα έργα:

Το "Νυχτερινό Δελτίο" και την "Άμυνα Ζώνης". Τον αστυνόμο Χαρίτο ενσάρκωσε στην οθόνη ο αείμνηστος και εξαίρετος Μηνάς Χατζησάββας. Τα έργα αυτά μεταφράστηκαν σε Γερμανία, Ιταλία-με τεράστια επιτυχία, Γαλλία, Ισπανία, Αγγλία, Τουρκία και ΗΠΑ.



Η Τριλογία της Κρίσης

Μετά το 2010, ο Πέτρος Μάρκαρης, σκανάρει την Ελληνική Κοινωνία και το γίγνεσθαι σε αυτήν κάτω από τις νέες κοινωνικές σχέσεις που διαμόρφωσε η καταβαράθρωση του Ελληνικού Λαού στη φτώχια και στην ανέχεια. Μια κρίση που ήταν αδύνατον να αφήσει αλώβητες τις συμπεριφορές, ακόμα και αυτές που άπτονται στις παρυφές του κοινωνικού περιθωρίου και του εγκλήματος.

Έτσι ο ευρηματικός και χαρισματικός συγγραφέας ξεκινάει το 2010 με την συγγραφή ΤΡΙΩΝ (3) Αστυνομικών Μυθιστορημάτων.

  • 2010  "Ληξιπρόθεσμα Δάνεια"
Ο Αστυνόμος Χαρίτος παντρεύει την κόρη του Κατερίνα. Όμως δεν προλαβαίνει να χαρεί καθώς τις επόμενες μέρες, μεσούσης της κρίσης, εμφανίζεται ένας δολοφόνος που σκοτώνει τραπεζικά και μεγάλα οικονομικά στελέχη όπως και ανθρώπους του χρήματος. Το γόητρο της χώρας καταρρέει και ο αστυνόμος καλείται να προλάβει τα χειρότερα.


  • 2011  "Περαίωση"
Κάποιος αρχίζει να δολοφονεί φοροφυγάδες για να γεμίσει τα ταμεία του κράτους, κατά δήλωσή του. Πως θα αντιδρούσαμε σε μια τέτοια περίσταση ; με τι κοινωνικά αντανακλαστικά ; Ο Αστυνόμος Χαρίτος βρίσκεται μπροστά σε μεγάλα διλήμματα. Ο Μισθός του μειωμένος, η κόρη του ετοιμάζεται να μεταναστεύσει. Εκείνος καλείται υπηρεσιακά να συλλάβει έναν δολοφόνο που προσφέρει "θεάρεστο έργο". Που παλεύει ο αστυνομικός με τον άνθρωπο ;

  • 2012  "Ψωμι-Παιδεία-Ελευθερία"     
Ενώ στην Αθήνα, ο απλός λαός προσπαθεί να επιβιώσει εν μέσω κρίσης, κάποιος αρχίζει να δολοφονεί επώνυμα πρόσωπα από τα στελέχη της Γενιάς του Πολυτεχνείου. Σε κάθε θύμα αφήνει και ένα μήνυμα της Εξέγερσης. Ποιος είναι ο δολοφόνος, ποια τα κίνητρα ; κάποια φασιστική οργάνωση ή παλιές αμαρτίες ; 


Εδώ το πρωτογενές υλικό δράσης του συγγραφέα αλλάζει. Οι ένοχοι, οι δολοφόνοι δεν στοχοποιούν είτε ανθρώπους του υποκόσμου είτε άμεσα συγγενικά ή άλλα πρόσωπα. Εδώ ο φόνος αποκτά κοινωνικά χαρακτηριστικά καθώς στο στόχαστρο μπαίνει όλη η διευθυντική υποδομή των στελεχών εκείνων που διαχειρίζονται συστημικές οικονομικές θέσεις:

Τραπεζικά στελέχη, Managers, Διευθυντές εισπρακτικών εταιρειών, ύποπτους επιχειρηματίες κλπ

Ο Μάρκαρης έχει ένα ξεχωριστό στυλ στη γραφή του. Γράφει πάντα σε άμεσο πρώτο πρόσωπο δια λόγου του κεντρικού ήρωά του, δηλαδή του Αστυνόμου Χαρίτου, ο οποίος πλέον μπαίνει μπροστά σε δύσκολες πιέσεις και διλήμματα. Πιέσεις στις οποίες φυσικά παρασύρεται και ο αναγνώστης ο οποίος κάνει χρέη της λαϊκής κοινής γνώμης. Ο Χαρίτος, ως άνθρωπος του νόμου, φυσικά παλεύει να αποκαλύψει τον ή τους δολοφόνους. Όμως αυτή τη φορά θα κατανοήσει τόσο τα συλλογικά κίνητρα των δραστών όσο όμως και την προσωπική παραμόρφωση που έχουν υποστεί στην αυστηρή προσωπική τους ζωή.

Ο Μάρκαρης έχει την μαεστρία να διευθύνει τη γραφή του τόσο διεισδυτικά ώστε ο καθένας μας ξεκινάει από τα βάθη εκείνα των παραμορφώσεων και στρεβλώσεων που οδήγησαν την πατρίδα μας αλλά και την κοινωνία της σε αυτό που ονομάζουμε "Οικονομική και Κοινωνική Κρίση".







Το 2014 ο Συγγραφέας προσέθεσε και ένα τέταρτο αστυνομικό μυθιστόρημα, δίνοντας έτσι τον χαρακτήρα 3+1 της Τριλογίας του με τον τίτλο:

  • 2014  "ΤΙΤΛΟΙ ΤΕΛΟΥΣ"

Εδώ ο Πέτρος Μάρκαρης πραγματικά φτάνει σε θέματα φωτιά. Ο Αστυνόμος Χαρίτος αντιλαμβάνεται τον βαθμό διείσδυσης των φασιστών της Χ.Α. στους μηχανισμούς της Αστυνομίας καθώς παρατηρεί την εγκληματικότητα μέσα στις κοινότητες των μεταναστών. Όμως οι τελευταίοι θα είναι αυτοί που θα αναλάβουν τον αγώνα κατά της κοινωνικής αδικίας από τις διεφθαρμένες κρατικές δομές. Και εδώ πάλι ο συγγραφέας θα "παίξει" με την ηθική υπεροχή των δολοφόνων. Όμως εδώ το φινάλε του, το τέλος του θα είναι παντελώς διαφορετικό και ίσως πιο τραγικό και αδιέξοδο.
.



Όπως βλέπουμε λοιπόν, το Αστυνομικό μυθιστόρημα βαφτίζεται μέσα στην καρδιά των κοινωνικών εξελίξεων. Την διαβάζει, την καταγράφει, την βιώνει, την εξηγεί. Πάντα με τον μοναδικό του λόγο, δια στόματος και σκέψης Αστυνόμου Χαρίτου, με το εξαίρετο χιούμορ του, την διαύγεια του λόγου του και τέλος με τον μοναδικό τέλος του που κορυφώνεται δραματικά και τραγικά ανεβάζοντας τα συναισθήματα, τις ανθρώπινες εντάσεις και τις τραγικές αλήθειες με ένα υπέροχο συγκλονιστικό τρόπο.